معادل گذاری حال در ترجمه های فارسی معاصر قرآن: تحلیل اختلافها و اشکالها

مطالعۀ پیش رو به بررسی و نقد معادلهای فارسی در پاره ای از ترجمه های قرآن برای اعراب نحوی حال اختصاص دارد؛ اعرابی که بر اساس شمارش منابع، حدود 700 مورد از کاربرد آن در قرآن کریم دیده می شود. پیچیدگی اِعراب حال در برخی آیات قرآن سبب شده است که تلاشهای مترجمان در معادل یابی برای آن سمت وسوهای مختلف بیابد؛ امری که جلوه اش را در تنوع ادبی اسلوبهای فارسی معادل گرفته برای این نقش نحوی عربی می توان یافت. به طبع تلاش این مترجمان، خود هم از جهات مختلفی شایان مطالعه است. می توان با مطالعۀ تطبیقی این کوششها، اولا، برخی لغزشها و خطاها در تشخیص این اعراب نحوی یا اشکال در استفاده از اسلوبهای فارسی را بازشناخت. گذشته از این، می توان به ظرفیتها و محدودیتهای زبان فارسی در ترجمۀ آن پی برد و بدین سان، در کوششهای آینده ترجمۀ دقیق تری از آیات قرآن کریم حاصل کرد. بدین منظور، برخی از مهم ترین موارد اختلافی کاربرد این نقش در قرآن را برخواهیم گزید و معادلهای انتخابی مترجمان برای این موارد را بازخواهیم شناخت، همچنان که معادلها را نیز با توجه به الگوهای ترجمۀ حال در فارسی ارزیابی و نقد خواهیم کرد.